Streetdance, ook wel urban dance genoemd, omvat een breed scala aan stijlen en subgenres die zijn voortgekomen uit verschillende culturele en sociale invloeden. Van de energieke en acrobatische bewegingen van het breken tot de vloeiende en vloeiende bewegingen van housedance: streetdance biedt een rijk scala aan artistieke expressie.
Breken
Breaking, ook wel breakdancing genoemd, is misschien wel de meest iconische stijl binnen streetdance. Breaking, ontwikkeld in de jaren zeventig in de Bronx, New York, wordt gekenmerkt door zijn acrobatische bewegingen, zoals bevriezingen, krachtbewegingen en ingewikkeld voetenwerk. De dansvorm werd populair door de opname ervan in de hiphopcultuur en is sindsdien een fundamenteel onderdeel van streetdance geworden.
Hiphop
Hiphopdans omvat een breed scala aan stijlen, waaronder knallen, vergrendelen en zwaaien, elk met zijn eigen specifieke technieken en muzikale invloeden. Popping omvat het samentrekken en ontspannen van spieren om een schokkend effect te creëren, terwijl vergrendelen overdreven bewegingen en houdingen benadrukt. Zwaaien richt zich daarentegen op het creëren van de illusie van continue golven die door het lichaam stromen. Deze stijlen bevatten vaak improvisatie en freestyle-bewegingen, wat de dynamische en ritmische aard van hiphopmuziek weerspiegelt.
Housedans
Housedance ontstond in de jaren tachtig uit de underground muziekscene in Chicago en New York. De stijl haalt zijn inspiratie uit verschillende bronnen, waaronder disco, funk en elektronische muziek. Gekenmerkt door zijn vloeiende voetenwerk, ingewikkelde stappen en een sterke nadruk op muzikaliteit, staat house dance bekend om zijn expressieve en soulvolle bewegingen. De dansvorm wordt vaak uitgevoerd op housemuziek, met een prominente baslijn en soulvolle zang, waardoor een levendige en energieke sfeer ontstaat.
Voguing
Voguing komt voort uit de LGBTQ+ ballroomcultuur in New York City en is een unieke stijl binnen de streetdance die zelfexpressie en identiteit viert. Vogue wordt gekenmerkt door overdreven en theatrale poses, geïnspireerd op de modeposes uit iconische tijdschriften als Vogue. De dansvorm bevat vaak elementen van verhalen vertellen en dramatische uitvoeringen, waardoor individuen hun persoonlijke verhalen kunnen verkennen en uiten door middel van beweging en gebaren.
Krumping
Krumping, ontwikkeld in Los Angeles begin jaren 2000, is een energieke en agressieve straatdansstijl. Krumping staat bekend om zijn intense en primaire bewegingen en brengt vaak emoties over zoals woede, frustratie en empowerment. Dansers voeren energieke en expressieve bewegingen uit, waarbij ze elementen van clownerie en freestyle rapgevechten integreren om via hun optredens krachtige verhalen over te brengen.
Waacken
Waacking, afkomstig uit de LGBTQ+ clubs en discotheken van Los Angeles in de jaren zeventig, is een stijl van streetdance die sterk de nadruk legt op poseren en armbewegingen. De dansvorm kenmerkt zich door scherpe en precieze armgebaren, gecombineerd met vloeiend en expressief voetenwerk. Waacking bevat vaak elementen van drama en verhalen vertellen, waarbij dansers hun bewegingen gebruiken om emoties en verhalen over te brengen.
Conclusie
Streetdance omvat een breed scala aan stijlen en subgenres, elk met zijn eigen unieke geschiedenis, technieken en culturele betekenis. Of je je nu aangetrokken voelt tot de acrobatische dynamiek van het breken, de expressieve vloeibaarheid van housedans, of de theatrale verhalen van voguing, streetdance biedt voor ieder wat wils. Door het rijke scala aan streetdance-stijlen te verkennen, kunnen individuen hun begrip van de stedelijke cultuur en artistieke expressie verdiepen.