De geschiedenis van tapdans is net zo rijk en divers als de ritmische patronen die door de dansers zelf zijn gecreëerd. Vanaf het bescheiden begin tot aan de status als geliefde kunstvorm heeft tapdans zich door de eeuwen heen ontwikkeld en een onuitwisbare stempel gedrukt op de wereld van de danslessen.
De wortels van tapdans
De historische oorsprong van tapdans is terug te voeren op de samensmelting van Afrikaanse en Europese danstradities in de Verenigde Staten in de 19e eeuw. Met de komst van Afrikaanse slaven in Amerika vermengden hun ritmische en percussieve dansstijlen zich met de Europese dansvormen, wat resulteerde in de geboorte van wat bekend zou worden als tapdans.
Minstreelshows en vaudeville
Tapdans kreeg populariteit en bekendheid door minstreelshows en vaudeville-optredens aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw. Het levendige en vermakelijke karakter van tapdans fascineerde het publiek in het hele land, wat leidde tot brede erkenning als een unieke en invloedrijke dansstijl.
Invloed van jazzmuziek
Toen jazzmuziek opkwam en bekendheid kreeg in het begin van de 20e eeuw, maakte tapdans een aanzienlijke evolutie door. De gesyncopeerde ritmes en het improvisatiekarakter van jazz zorgden voor een perfecte begeleiding van het percussieve voetenwerk van tapdansers, wat leidde tot een naadloze integratie van de twee kunstvormen.
De gouden eeuw van de tapdans
Het midden van de 20e eeuw markeerde de gouden eeuw van de tapdans, met legendarische artiesten als Bill